Categorie: 2009/2011 – Oud blog

Het is altijd verneukeratief om op een plaatje op de verpakking af te gaan. Net als bij een recept bijvoorbeeld. Een beetje fotograaf kan rode kool met bloedworst nog lekker maken. Het water stroomt je in de mond. Hier in Frankrijk kunnen ze er ook wat van: terrine van tripes. Dat klinkt bijna Italiaans en meteen denk je aan olijfbomen en cipressen. Ik tenminste. En zo’n fotogeniek plakje gelatine op een bedje van sla en … Lees verder...

Zwembaden zijn hier prioriteit numero uno. Als je geen zwembad hebt is je huis zo wie zo geen zak waard. Als je wel een zwembad hebt, heb je vooral veel werk. Bovendien als je geen zwembad hebt ben je aangewezen op de goedertierenheid van een zwembadhouder ofwel moet je je tussen het plebs wagen en betalen voor een ritje in een sterk verouderd bad in het dorp. Of je neemt gewoon af en toe een … Lees verder...

Soms moet je gewoon even extra je best doen. Dan zou je het gespuis wel achter het behang kunnen plakken maar vaak werkt het omgekeerde dan even wat beter. Vandaag is zo’n dag. Het ligt ongetwijfeld volledig aan mezelf. Zo was ik namelijk gisteren even bij de buren. Tutje moest ook mee want Tutje had al een paar weken geleden gebedeld om een katje. Zo gaat dat hier nu altijd. Alsof we nog geen beesten … Lees verder...

Het is gek maar ik heb de indruk dat we de laatste tijd vaker worden uitgenodigd voor feestjes en etentjes dan ooit tevoren. Het kan een aantal redenen hebben . Wellicht zijn we vreselijk populair aan het worden. Staan we bekend als de gangmakers op elk feest. Of we zijn jong en daardoor een vrolijke noot tussen de grijze duiven. Of mensen hebben nog een paar stoelen vrij en vragen dan in godsnaam ons maar.  … Lees verder...

Hadden we net een boer in de telefoonlijn hangen en was dat net allemaal heel improvisorisch gerepareerd, valt ineens de stroom uit. Zaterdag avond om 10 uur. Net zo’n beetje het tijdstip tussen hangen en wurgen: blijf ik nog op of ga ik nu naar bed? Die keuze werd snel voor ons gemaakt. Alles lag plat. Zelfs de kaarsen waren niet echt van plan om wat te doen maar ja die hadden geen keus. De … Lees verder...

Daar ben ik weer na een paar weken radiostilte. Ik heb geen klachten gehad dus ik neem aan dat een ieder wellicht opgelucht was dat ze zich niet weer door al die tekst moesten worstelen. Daar kan ik me ook wel wat bij voorstellen. Hoe leuk het af en toe ook is, iedereen heeft vakantie nodig ook van mij. Nu was die radiostilte niet zozeer bedoeld om jullie rust te gunnen hoor. Jammer he? Nee … Lees verder...

Tenminste als het een beetje meezit en als jullie een beetje meewerken. Al een aantal jaren geleden, toen we hier nog met 4 tot 5 jongens in huis zaten, schreef ik regelmatig een verhaaltje. Gewoon zomaar voor de vuist weg. Het begon geloof ik om ze aan een jongen voor te lezen en daarna liep het uit de hand. Paquito speelde hierin de hoofdrol. Dat was leuk want iedereen kende die ezel en ik brouwde … Lees verder...

Het is heerlijk weer de laatste dagen: ’s avonds en ’s ochtends koel en ’s nachts bijna koud. Lekker slapen. Maar overdag heerlijk zonnetje en boven de 25 graden. Het enige nadeel is natuurlijk dat de boeren weer klagen dat het te droog is. Ik ben dan wel geen boer en dat zonnetje bevalt me nog steeds goed maar ik begin me ook achter de oren te krabben. De grond is alweer kurkdroog en zo … Lees verder...

Dit is echt een maand van het betere knip-, kap- en snoeiwerk. Sinds we de jongen het huis uit gebonjourd hebben (raar trouwens om bonjour te gebruiken bij iemand weg laten gaan) is er niemand meer die de brem en bramen in toom houdt. Met als gevolg dat je per dag ziet hoe hele plekken land ondergroeien maar vooral dat de cloture (zo noemen wij het schrikdraad) verstrikt raakt in takken en stengels en dat … Lees verder...

Keesje is Pietjes vriendin. Voor degene die het niet weet. Keesje is een ezelin. Ze is mooi en prachtig en vreselijk eigen gereid maar dat is synoniem voor ezel. Ik houd daar wel van. En Paquito nog meer. Die is idolaat van Keesje. Als Keesje eens alleen mee gaat op een wandeling staat Piet de hele tijd te loeien. En hij stopt niet tot zijn vriendin weer terug is. Omgekeerd is Keesje een stuk minder … Lees verder...