Categorie: Stal verbouwing

Geplaatst op

98 – Het land van Maas en Waal

Bijna gesmolten zit ik in de logeerkamer in de ventilator. Terwijl bij ons binnen de airco aanstaat. Van 0 naar 100 in 3 dagen. Hoe is het in vredesnaam zo ver gekomen? Nog geen twee dagen geleden was het kommer en kwel wat het weer betreft. Zon, regen, onweer, zon, regen, onweer, heet, hoosbui, fris, nat, plakkerig, tochtig, donder en bliksem, stortbui, warm en weer opnieuw. Inmiddels kan ik een complete zwak ziek en misselijk
… Lees verder...
Geplaatst op

97 – Van de regen in de drup

Dit is een weerpraatje. Ik had een vriendin die zei: altijd dat gezeur over het weer, wanneer doen we het weer? Maar het is hier nu echt bizar weer. Het heeft ontzettend veel geregend. Zoveel, dat het werk in de stal er onder begon te lijden want dat vermaledijde dak moest eerst nog gedaan worden. In juni zou het vast wel beter zijn. Dus hadden we Kees over laten komen voor de broodnodige hulp. En
… Lees verder...
Geplaatst op

95 – Koude kalkoen

Het was wel een week van afscheid nemen. Eerst natuurlijk Pucks, onze poes van dik 20 jaar. Ik heb haar bij de dierenarts in laten slapen. Het was genoeg geweest. Het was een kwestie van wachten op pijn, afzien en lijden. Nog bij leven heb ik huilend haar afscheids verhaal geschreven en Theo heeft een gat gegraven dat als graf moest dienen. Terug thuis het slappe kleine lichaampje er in laten zakken. Er bovenop prijkt … Lees verder...

Geplaatst op

91 – Lente

Als we fietsen bij St Girons spat de lente op onze fietsbrillen. Overal komt het blad aan de bomen. Er groeien gele, roze en blauwe bloempjes in de weiden, de zon schijnt, de lucht is blauw en de bergtoppen wit. We tuffen naar ons favoriete picknickplekje met uitzicht naar alle kanten, verorberen daar ons gebraden kippetje en dalen vervolgens lekker lang tussen schaapskuddes en over rivieren, door kleine verlaten dorpjes en door oude tunnels. Het
… Lees verder...
Geplaatst op

89 – Schaapjes op het droge.

Ja dit is een open deurtje. Deze blog kan ook: als er één schaap over de dam is heten. Of: schaapachtig. Het zwarte schaap of de wolf in de overbekende schaapskleren. Kortom we zijn schaapjes gaan scheren.

De jacht op het isolatie materiaal is begonnen. In plaats van reguliere isolatie rollen te kopen willen we de stal zoveel mogelijk met alternatieven isoleren. Dat mogen natuurlijk ook rest partijtjes zijn. Dus als je nog een rolletje
… Lees verder...
Geplaatst op

87 – Uitstel

We zien al een hele tijd tegen een werkje op dat toch echt moet gebeuren. Het dak. Theo legt me honderd keer uit wat er moet gebeuren. Ik ben namelijk degene die het werk moet doen. Niet omdat ik daar handig in ben. In tegendeel! Omdat ik de lichtste ben. En sinds ik corona heb gehad ben ik nog steeds twee kilo lichter dan op mijn 18de. Ik moet dus het dak op maar ik
… Lees verder...
Geplaatst op

86 – De Gravers….

De hele boel ligt hier weer overhoop. Hadden we soort van een gras/onkruid/groen veldje voor het huis, nu is alles weer omgegooid, gleuven gegraven en gaten geschept. Theo kon van een goede kennis een graafmachine lenen. Daar zeg je geen nee tegen. Als je ooit een graafmachine kan lenen dan ga je meteen aan de slag. Gravers hebben volgens mij altijd werk. Helaas moet je een graver vaak duur betalen en daardoor stel je een … Lees verder...

Geplaatst op

84 – Het Dream Team

Het dream team is terug! Het heeft even geduurd maar we hebben nu echt een aanval op de stal gedaan. Kees is gekomen om de eerste echte zware werkzaamheden mede op te zetten. Om een begin te maken. En wel met het achterste gedeelte waar vroeger of eigenlijk nog niet zo heel lang geleden, de kalfjes stonden. Dat wordt mijn atelier. Mijn werkplaats. Mijn danszaal, sportzaal, yogaruimte, trampolinezaal. Een normaal werkmens zou van boven naar
… Lees verder...
Geplaatst op

83 – De stal

De hele week kachelen we, en met name Theo naar de bouwmarkt om materialen te halen. En ook om materialen bij een kennis weg te halen. De koeien hebben meer te zien dan wanneer ze buiten in de weide zouden staan. Ze blijven nog maar even gezellig bij ons in de stal. We slepen balken heen en planken weer. We stapelen isolatie platen tot aan de nok en alvast een provisorische muur van betonsteen. Theo
… Lees verder...
Geplaatst op

82 – Waar blijft de tijd ?

Zo! Wat gaat de tijd ineens ontzettend snel. Zo zijn we nog een hutje aan het bouwen en zo zijn we twee jaar verder en gaan we binnenkort aan de bouw van de koeienstal beginnen. Ontzettend spannend. De ezels stonden twee jaar geleden met zijn tweeën in een hatseflatshutje te bibberen. Nu staan ze met zijn vieren in een mooie zonnepanelen hut. Paquito heeft het erg naar zijn zin met de twee nieuwe dames. Hij
… Lees verder...
Ondersteund door WordPress