
98 – Het land van Maas en Waal

Het was wel een week van afscheid nemen. Eerst natuurlijk Pucks, onze poes van dik 20 jaar. Ik heb haar bij de dierenarts in laten slapen. Het was genoeg geweest. Het was een kwestie van wachten op pijn, afzien en lijden. Nog bij leven heb ik huilend haar afscheids verhaal geschreven en Theo heeft een gat gegraven dat als graf moest dienen. Terug thuis het slappe kleine lichaampje er in laten zakken. Er bovenop prijkt … Lees verder...
Ik denk dat ik er vandoor ga, zei Pucks de zwarte poes op een dag tegen Paquito.
Help mijn moeder komt! Een winter lang heeft het vuil en stof en haren zich kunnen nestelen in plekken die je niet ziet omdat het te donker is. Maar nu is het onontkoombaar. Ramen lappen, bank uitzuigen, bedden opmaken, doucheputje ontharen, terras schoonmaken, gordijnen uitwassen, noem het maar op. Er gaat een week voorbereiding in zitten dus verder ligt alles stil.
Ja dit is een open deurtje. Deze blog kan ook: als er één schaap over de dam is heten. Of: schaapachtig. Het zwarte schaap of de wolf in de overbekende schaapskleren. Kortom we zijn schaapjes gaan scheren.