Het was wel een week van afscheid nemen. Eerst natuurlijk Pucks, onze poes van dik 20 jaar. Ik heb haar bij de dierenarts in laten slapen. Het was genoeg geweest. Het was een kwestie van wachten op pijn, afzien en lijden. Nog bij leven heb ik huilend haar afscheids verhaal geschreven en Theo heeft een gat gegraven dat als graf moest dienen. Terug thuis het slappe kleine lichaampje er in laten zakken. Er bovenop prijkt … Lees verder...
94 – Paquito en de regendinges
Voor Pucks die 20 jaar bij ons was..
Ik denk dat ik er vandoor ga, zei Pucks de zwarte poes op een dag tegen Paquito.
Paquito schrok zich een hoedje. Hij stond net met zijn nieuwe ezelvriendinnen in het zonnetje te soezen.
Ik ben al best wel oud, ging Pucks onverstoorbaar verder. Ik heb er geen zin meer in. Mijn lichaam geeft het op.
Dat kan niet, riep Paquito. We zijn even oud en
… Lees verder... 93 – Wol
Jahaaa ik kom er aan. Ik was even inspiratieloos. Maar eerlijk gezegd ook een beetje in mezelf gekeerd en in Netflix verzopen. Niets om aan te raden alleen maar tijd verklooien. Zo zonde. Wat zou het mooi zijn als je elke minuut van de dag productief kon besteden. Elke ochtend sta ik vol goede moed op maar aan het einde van de dag plof ik met een glas wijn voor het beeldscherm en laat me 92 – Voorjaarsschoonmaak
Help mijn moeder komt! Een winter lang heeft het vuil en stof en haren zich kunnen nestelen in plekken die je niet ziet omdat het te donker is. Maar nu is het onontkoombaar. Ramen lappen, bank uitzuigen, bedden opmaken, doucheputje ontharen, terras schoonmaken, gordijnen uitwassen, noem het maar op. Er gaat een week voorbereiding in zitten dus verder ligt alles stil.
Ik zet Gilbert ook aan het werk op de weide van de andere buurman. 91 – Lente
Als we fietsen bij St Girons spat de lente op onze fietsbrillen. Overal komt het blad aan de bomen. Er groeien gele, roze en blauwe bloempjes in de weiden, de zon schijnt, de lucht is blauw en de bergtoppen wit. We tuffen naar ons favoriete picknickplekje met uitzicht naar alle kanten, verorberen daar ons gebraden kippetje en dalen vervolgens lekker lang tussen schaapskuddes en over rivieren, door kleine verlaten dorpjes en door oude tunnels. Het 90 – Assepoester
Het seizoen is weer begonnen. Hout zagen. Om er in de winter warmpjes bij te zitten wordt er in maart een (dode) boom geveld en die moet dan in stukken gezaagd worden zodat hij verder kan drogen. In de zomer wordt alles gekloofd en binnen gehaald. Daarna wordt het weer in kleinere stukken gezaagd zodat het in de kachel past. Het is zwaar werk. Tot nu toe liep ik er altijd een beetje om heen 89 – Schaapjes op het droge.
Ja dit is een open deurtje. Deze blog kan ook: als er één schaap over de dam is heten. Of: schaapachtig. Het zwarte schaap of de wolf in de overbekende schaapskleren. Kortom we zijn schaapjes gaan scheren.
De jacht op het isolatie materiaal is begonnen. In plaats van reguliere isolatie rollen te kopen willen we de stal zoveel mogelijk met alternatieven isoleren. Dat mogen natuurlijk ook rest partijtjes zijn. Dus als je nog een rolletje 88 – In het land der blinden
Coco is volwassen aan het worden. Volwassen genoeg om binnenkort bezwangerd te raken. Nadat we er stiekem over gefantaseerd hadden dat het misschien wel leuk is om een nestje van hooguit twee katjes te krijgen waarbij Coco dus plaatsvervangend blij moet zijn voor die schattige bolletjes wol met alien ogen, heb ik op het laatst de knoop met mijn verstand toch maar doorgehakt. Coco wordt gesteriliseerd! Nooit in haar leven zal ze het gelukzalige genoegen 87 – Uitstel
We zien al een hele tijd tegen een werkje op dat toch echt moet gebeuren. Het dak. Theo legt me honderd keer uit wat er moet gebeuren. Ik ben namelijk degene die het werk moet doen. Niet omdat ik daar handig in ben. In tegendeel! Omdat ik de lichtste ben. En sinds ik corona heb gehad ben ik nog steeds twee kilo lichter dan op mijn 18de. Ik moet dus het dak op maar ik 85 – Het verhaal van Flora : UPDATE
Of het nu komt door alle kaarsjes die zijn aangestoken, door alle schietgebedjes die de ether in zijn gestuurd of gewoon omdat ze de steak haché zo lekker vond, in elk geval is Flora weer terug. Samen met een grote zak pillen en de restanten van de steak haché.
De verbouwing van de stal is ook weer ge-updated : foto-blog… Lees verder...