Ik heb er wel eens over gedacht om schapen te houden. Het lijkt me hartstikke leuk. Schapen lijken me super nuttige beesten waar je veel aan kan hebben. Meer dan aan ezels. Maar goed ik heb al ezels en te weinig land voor meer dieren. Trouwens, een jaar of twee terug heb ik besloten dat ik wil downsizen op de hoeveelheid diersoorten dat hier rondloopt. Hoe minder hoe beter. De laatste kip was dan ook een verademing en toen het konijn wild werd en nakomelingen vrijelijk liet rondslierten over het terrein, viel er weer een last van mijn schouders. Soms werd ik midden in de nacht wakker van schrik of ik alle dieren wel goed verzorgd de nacht in had gestuurd: is het kippenhok dicht? Staat er stroom op de cloture? Is er genoeg water? Heeft iedereen te eten gehad? Heb ik Noortje weer vrij gelaten? Etc. Slapen zat er dan niet meer in natuurlijk. Hoe minder zorg hoe beter. Maar schapen…. Het blijft knagen. Het lijkt me soms zo romantisch om schapenkaas te maken. En wol te spinnen en daarvan truien te breien voor de koude winters. Of van die schattige lammetjes te zien rondhuppelen. Ook d’Artan lijkt het een goed idee. Opgegroeid naast een schapenstal, opdrijven diep in zijn genen verstopt… d’Artan droomt van schapen. De andere honden houden ook van schaap maar dan in de zin van voer. Ik vrees dat schapen houden blijft bij een romantische maar in de praktijk onuitvoerbare droom. Net zoals het hebben van een enorme moestuin en het redden van de wereld.
Ik zit wel eens op een bordercollie forum en daar doet iedereen aan schapen drijven. Ik heb al een keer gevraagd of die sport voor de schapen net zo leuk en gezellig is als voor de honden maar daar kreeg ik geen goed antwoord op. Zo’n hond moet natuurlijk werken maar ik heb al uitgevonden, dat het niet veel uitmaakt wat voor werk. De administratie bijhouden gaat wat ver voor d’Artan als werk maar zolang het fysiek uitvoerbaar is, heeft d’Artan Werk met een hoofdletter en daar komt dan niets tussen. Zo zijn de ezels een goede tweede voor schapen en zodoende ligt d’Artan hele ochtenden te waken bij de ezelstal. Volledig geconcentreerd op zijn werk. Van de week gingen we weer eens een stukje op sjouw en kwamen langs de schaapskudde van d’Artan’s vorige familie. Nu heeft d’Artan de gewoonte opgepikt om, als ik de riem in mijn hand heb, deze vast te pakken en niet meer los te laten. Onverstoorbaar loopt hij mij dan vooruit te trekken. Heel slecht qua opvoeding maar heel fijn als je moe bent. Met de schaapskudde in zicht leek het me een goed plan om de jonge heer vast aan te lijnen. En daar deed hij dan zelf nog een schepje bovenop door de riem in de bek te nemen. Op naar de kudde. Met al in voren gespannen spieren bereidde ik mezelf voor op een uitval. In een visioen lag mijn arm al uit de kom. Maar al dat er gebeurde, d’Artan bleef onverstoorbaar zijn Werk uitvoeren. De schapen konden blaten, heen en weer rennen, met ons mee lopen, van ons wegrennen… d´Artan was aan het Werk. Met een hoofdletter. Daar kan dan geen schaap tussen komen. Het is wel wat tegen natuurlijk maar mijn punt werd bewezen.
Afgelopen dinsdag stond er ineens een vreemde auto op de stoep met een vreemde boer er in. Of ik zijn schaap gezien had. Ja, je gelooft het misschien niet maar het arme beest was uitgebroken en nergens meer te bekennen. In de regel ben je zo´n beest dan kwijt. Want zoals het in het sprookje gaat: “de wilde dieren zullen je verscheuren… en opeten.” Toch zat ik ermee. Vooral gezien het feit dat schapen me op het moment zo wie zo niet loslaten. Het was zo erg dat ik er diezelfde nacht nog van droomde. Maar het bleek een lammetje te zijn dat zich in de armen van d’Artan wierp. De volgende dag was ik nog wat beduusd van de droom en bleef ik overal rondspeuren naar het verloren schaap. Net toen ik er niet meer aan dacht, stond er een vreemde auto op de stoep met een paar vreemde boeren er in. Of ik mijn schaap soms kwijt was. Oh het was prachtig gewoon! Achter in de auto stond een volgevreten dik schaap onverstoorbaar te herkauwen. Niks niet verscheurd door de wilde dieren. Helaas moest ik de heren naar elders verwijzen. Maar bijna had ik mijn schaap.
09-06-2011