Auteur: Dorine Kok

Aan het begin van de week gaan we in de namiddag naar Toulouse. om 18.00 hebben we een afspraak in het ziekenhuis voor Theo. Gewoon een routine consult om een stok achter de diabetes deur te houden. Om de moed er in te houden en iets aardigs te horen in plaats van mijn venijnige gezeur. En omdat het eigenlijk heel goed gaat wordt het weer een heel gezellig kwartiertje. We hadden ons vooral verheugd op

Klik op een van de foto’s om naar het album van deze week te gaan…

Sinds Equin, de hond van de buren, is overleden, doet Boy zijn uiterste best om in de smaak te vallen. Hij is al een week bezig met een charme offensief. En met succes. Tenminste, wat de mensendieren  betreft. Flora is nog niet overtuigd en kruipt gauw weg als Boy er aan komt. Ach je kunt het haar niet kwalijk nemen.

Het foto album kun je bekijken door op een van de afbeeldingen te klikken…

Ik had nooit verwacht dat ik op lokatie masseren zo leuk zou vinden. Nu ik geen eigen behandelruimte meer heb ben ik wel verplicht om bij de mensen thuis te gaan kneden. Het is leuk om er met de auto op uit te trekken en steeds ergens anders te zijn. Je ziet nog eens wat natuurlijk. Anders keek ik maar steeds

Dit is toch wel een heel rustig weekje geweest. Zo rustig dat ik voor het.. oh nee, de blog vreesde. Ik vind blog echt een onzijdig woord. Ik kan er maar niet aan wennen. Er is ook geen grotere of kleinere gemene deler dus het wordt een hap snap blogje. Ook niet erg. Veel bloggers of columnisten babbelen ook wel eens onsamenhangende alinea’s aan elkaar. Dat van mij hoeft ook niet in de krant. Ik

Je kunt het foto album van deze week openen door op 1 van de foto’s te klikken.

.

En dan is daar de zon. Het ene moment worden we bijkans depressief van de regen, het volgende moment jubelen we in de zon. Heerlijk bijna de hele week droog en zonnig. Dat doet een mens goed. Het is wel een beesten week deze week. En niet alleen maar leuk en gezellig. Voor degenen met een zwakke

Klik op een van de foto’s om naar het album van deze week te gaan.

Ik durf het eigenlijk niet toe te geven. Bang voor gezichtsverlies. Maar goed de mensen die me kennen weten dat bewegen een belangrijk deel van mijn leven is. Ik verdien er mijn geld mee en ik heb er mijn bestaansrecht, identiteit en mijn zelfbeeld aan opgehangen. Nu heb ik uit luiigheid en misschien wel uit een onbewust verlangen om mijn

Eindelijk plaatsen we deze week de nieuwe kachel. Het was even wachten op mooi weer, of althans een paar regenloze dagen omdat er een gat in het dak gemaakt moest worden. Zelf ben ik de ellende zo zat dat ik het liefst in een groot gat kruip en er pas weer uit kom als alles picobello in orde is. Ik kijk in hoeverre ik daarmee weg kan komen en ja hoor, als ik een paar

Klik op een van de foto’s om naar het foto-album van deze week te gaan.

Je zou het bijna weer vergeten maar aan het begin van de week zaten we nog in de sneeuwfoto sessies. Hartstikke leuk allemaal. De ezels vonden het wat minder want die haten sneeuw. Tenminste de mijne. De hele dag staan ze onder hun afdakje naar buiten te staren wachtend op de lekkernijen die ik ze verspreid over de dag

Klik op een van de foto’s om naar het foto-album van deze week te gaan…

Het schandalige oud en nieuw feestje van de nieuwe buren kreeg nog een aardige staart. Aanvankelijk leek het een sissertje maar elke dag kwam er meer nieuws naar buiten. Het heeft uiteindelijk in de kranten gestaan, op de telex en de regionale tv heeft er ook nog wat

woorden aan vuil gemaakt. Op woensdag haalt Gilbert de Gazette erbij: nog

Natuurlijk kun je weer naar het foto-album gaan door op een van de foto’s te klikken.

De dagen worden steeds rustiger op dit moment. We hebben eigenlijk geen idee van het naderende einde van het jaar. Alle dagen vloeien in elkaar over. Vaak weet ik werkelijk niet welke dag het is. Totaal structuurloos drijven we verder. De ezels hebben inmiddels al het gras van hun weide opgegeten. Dik, rond en onder de modder wachten ze