30 – Paquito gaat dooood!

– Auw auw auwww! Loeide Paquito plotseling op een warme namiddag.

Alle dieren waren net met iets anders bezig en omdat er niemand reageerde riep Paquito nog maar eens van:

– Auw auw auwww!

Pucks de poes hoorde heel in de verte een beetje gejammer.

– Het zal wel weer niks zijn zoals gewoonlijk. Maar na het geluid een tijdje aangehoord te hebben, werd ze ongerust en spoedde zich naar de plek des onheils.

Paquito … Lees verder...

31 – Paquito psychodinges

Heel in de verte zag Paquito een klein stipje over de weg aan komen rollen. Naarmate het stipje dichterbij kwam, werd het steeds groter en groter tot het uiteindelijk de afmetingen en vorm van Indy de kip had aangenomen.

– Nou, dát is toevallig dat je het nog bent ook! Riep Paquito verheugd.

– Ja leuk hè? Ik dacht ik kom even bij je kletsen. Wat ik nu toch allemaal beleefd heb…

En zo bleef … Lees verder...

32 – Paquito en de didgeridinges

Tante Noor werd wakker door een vreemd geluid in de verte. Het leek alsof iemand sprak maar toch weer niet. Alsof iemand wat zei maar zich bedacht op het moment dat het zijn mond uit kwam. Ze besloot naar het gemompel op zoek te gaan en daarom trok ze haar speciale hoefijzers voor lange afstanden aan. Ze had het gevoel dat het wel eens lang kon duren. Die speciale ijzers had ze nog maar pas … Lees verder...

33 – Paquito verliefd

– Oh jongens, ik ben toch zo verschrikkelijk verliefd!

Paquito keek verrukt om zich heen om oh’s en ah’s in ontvangst te nemen.

Maar de andere dieren keken een beetje glazig voor zich uit

– Wij zijn geen jongens, sprak Pucks de poes uiteindelijk. Wij zijn vrouwen, meisjes, wijfjes, teefjes, merries, voedsters, poezen, hennen…. Maar geen jongens. Nee, zeker geen jongens.

– Maar ze is zooo mooi, verzuchtte Paquito die zich niet van de wijs … Lees verder...

34 – Paquito op stok

Paquito zocht al dagen naar Indy de kip. Dit keer was hij nog maar net op weg om te gaan zoeken, toen hij de eerste aanwijzing al vond. Er stond een grote pijl in het gras getekend met daaronder de tekst: Indy.

– Dat wordt een makkie, bromde Paquito verheugd. Zodra hij over de weg begon te twijfelen, zag hij alweer een nieuwe pijl en zo ging het maar door tot het avond werd en … Lees verder...

35 – Paquito op vakantie

Juffrouw Bridjo stond al met haar rugzak om en de landkaart tussen haar riem gestoken op Paquito te wachten.

– We gaan! Riep ze ongeduldig. We gahaan!

Paquito werd er een beetje zenuwachtig van. Voor het eerst in zijn leven ging hij op vakantie. Met juffrouw Bridjo nog wel. Hij was de hele ochtend al bezig met pakken geweest maar nu zat zijn rugzak nog steeds maar half vol.

– Ik weet niet meer wat … Lees verder...

36 – Paquito krijgt bezoek

– Brrrrrrrrr… Paquito rilde als een rietje. Hij stampte met zijn hoeven op de grond en sloeg zijn benen om zich heen maar warmer werd hij niet.

– Koud! Mompelde hij, ik heb het koud! Het had al dagenlang gesneeuwd. Eerst was dat wel leuk. Vooral het sneeuwballen gooien. Jonge, wat had hij een lol gehad. Eerst had hij tante Noor ingepeperd en daarna een sneeuwbal dwars door het hok van Indy en de Flierefloeper … Lees verder...

37 – Paquito therapietert

– Weet je wat ik nog wel eens zou willen leren? Juffrouw Bridjo zat met een grasje in haar mond van het winterzonnetje te genieten. Paquito was druk bezig om de onderste tak van een hoge eik te bereiken. Daar hing nog net een lekker blaadje en ook nog een eikel aan. Hij stond op zijn achterste benen te wiebelen, terwijl Pucks hem de lucht in hield.

– Nog leren? Moet u dan nog wat … Lees verder...

38 – Paquito op jacht

– Het is echt heel makkelijk, zei juffrouw Bridjo zuchtend voor de derde keer die ochtend.

Jij rent door de bosjes en ik wacht tot er wat uit komt.

Paquito had al heel veel moeilijke vragen gesteld maar nu snapte hij er nog steeds niks van.

– Dus je bedoelt dat ik door de bosjes moet rennen en jij staat te wachten?

– Niet helemaal gewoon wacht wachten. Juffrouw Bridjo zuchtte nog een keer. Ik … Lees verder...

39 – Paquito heeft een kronkel

– Nou dat is gek! Vanmorgen zei ik het nog en nu ben ik de gedachte alweer vergeten. En ik weet zeker dat ik het niet verzonnen of gedroomd heb!

Paquito krabde zich eens aan de achterkant van zijn oren maar de gedachte kwam niet meer terug.

– Toch raar. Het was een hele leuke gedachte.

Pucks de poes had aandachtig geluisterd en knikte nu bedachtzaam.

– Ga verder Paquito, volgens mij ben je op … Lees verder...