Categorie: Paquito

– Ik ben mijn maatje kwijt. Ik weet niet waar hij is. Juffrouw Bridjo kwam aangelopen, driftig om zich heen kijkend.

– Gisteren was hij er nog en vanmorgen en vanmiddag ook nog. We hebben samen een wandeling gemaakt en achter een vogel aangerend. In de verte zagen we een paar andere honden en nu is hij weg. Ik snap er niks van. Voorzichtig glinsterden er een paar tranen aan de lange wimpers van juffrouw … Lees verder...

– Vandaag moet ik een kleine operanogwat ondergaan, sprak Paquito op een ochtend gewichtig tegen tante Noor. Je schijnt er niks van te merken en daarna merk je er ook niks van.

Tante Noor, die net bezig was een vers blaadje van een takje te zoeken, keek bevreemd.

– Een operanogwat? Je gaat toch  niet zingen? Je kunt nog niet eens hinniken of balken, laat staan zingen! Nee, je kletst weer uit je nek mijn … Lees verder...

– Ken jij de Ratelslag? Vroeg Paquito op een ochtend aan Dapper het konijn.

– Of ik de Ratelslang ken? Wel zeker ken ik die en ik zou willen dat ik die nooit ontmoet had. Dapper begon omstandig haar oren te wassen. Dat deed ze meestal als ze opgewonden was ergens over.

– Bovendien ken ik zijn hele familie. Ze wonen gelukkig ver weg, ergens aan de andere kant van de heuvel. Ooit woonde ik … Lees verder...

– Ik heb zo zin in allemaal lekkere dingen zei Paquito op een dag tegen juffrouw Bridjo. Ik kan wel een hele wortel op. En daarna nog wel één en nog één en nog één. Ik denk dat ik wel een hele zak wortelen op kan.

Juffrouw Bridjo bedacht dat het toch wel heel moeilijk zou zijn om een hele zak wortelen leeg te eten. Wortelen vond ze maar heel af en toe lekker. Eigenlijk … Lees verder...

Paquito en juffrouw Bridjo lagen op hun rug onder de ruisende bomen een middagdutje te doen. Ze hadden allebei een grasje tussen hun lippen want dat hadden ze Pucks eens zien doen en dat stond heel geleerd.

– Alle bomen zwaaien naar mij! verzuchtte Paquito

Juffrouw Bridjo keek nog eens goed en zag dat het inderdaad waar was. Ze besloten terug te zwaaien en de bomen vonden dat zo gezellig dat ze steeds enthousiaster begonnen … Lees verder...

– Vandaag ga ik leren balken. Paquito was die dag vroeg opgestaan en had een belangrijk besluit genomen. Het werd tijd dat hij wat meer ezel werd en wat minder zomaar een dier.

– Dan moet je balkles nemen, antwoordde tante Noor. Want balken is één ding maar goed balken, dat hoor je niet vaak. Als je het één maal kunt, dan wil ik er ook van genieten.

– Dat is goed, zei Paquito. Ik … Lees verder...

– Ben ik wel echt? Vroeg Paquito op een namiddag aan Dapper het konijn. Ze hadden net samen klaverthee gedronken maar die was een beetje te sterk geworden. Dapper trok even flink aan Paquito’s staart en van schrik sprong hij in de lucht.

– Volgens mij ben je wel echt. Ik kan je ook nog wel even kietelen als je dat wilt?

– Doe maar, zei Paquito, dan weten we het in elk geval zeker. … Lees verder...

– Zie je iets aan mij? Juffrouw Bridjo liep voor Paquito heen en weer te paraderen.

– Jawel, zei Paquito, ik zie uw oren en uw ogen en ik zie alles wat ik altijd aan u zie.

– Nou nou, niet zo bescheiden mopperde juffrouw Bridjo. Ik kan heus wel tegen een complimentje hoor.

Paquito keek nog eens goed maar hij zag echt helemaal niks bijzonders aan juffrouw Bridjo. En juffrouw Bridjo draaide nog een … Lees verder...

– Brrrr ik heb het koud, bibberde Indy de kip op een dag, toen ze even bij Paquito kwam kijken. Al mijn winterdons is verdwenen maar ik vind het nog helemaal niet warm.

Paquito had zich net bedacht dat hij het wel erg warm had, nu hij nog steeds zijn wintervacht had en het overdag toch al best lekker warm was. Puffend en zuchtend stelde hij voor dat ze van vacht zouden ruilen. Hij de … Lees verder...

De dieren zaten op een warme zomermiddag gezamenlijk onder de boom op de heuvel. Het was zo warm dat ze besloten hadden elkaar om de beurt koelte toe te wuiven. Indy de kip begon want dan was ze er meteen maar van af. Ze ging op de onderste tak van de boom zitten en begon te fladderen. Onderwijl draaide ze rondjes, zodat iedereen onder haar gelijkmatig koelte ontving.

– Ik ben moe hoor, klaagde ze … Lees verder...