Leven in de hut, Stal verbouwing

115 – Draagmoeder

Eén ding is me de afgelopen paar weken wel duidelijk geworden. Ik wist het al en verkondig het ook regelmatig maar nu ondervond ik het weer aan den lijve. Letterlijk. Gereguleerde sporten en werkklussen zijn niet compatibel. Van sporten voel ik me altijd moe én voldaan. Bovendien voelt mijn lichaam daarna weer “lekker” zeg maar. De afgelopen twee weken zaten…

Verder lezen

Leven in de hut, Stal verbouwing

114 – Op de heupen

Gilbert komt binnen met een gezicht in een mengeling van onweer en wanhoop. We bemoeiden ons net lekker met onze eigen zaken uitbuikend op de bank voor de tv. Midden op de dag. Ik bereid me mentaal voor op een massage. De tafel staat klaar in de zaal, kacheltjes aan, kaarsje, gordijnen dicht, zacht muziekje. De hoefsmid is net geweest…

Verder lezen

Leven in de hut

113 – Knutselen

Vanwege de winterstop en de onbedwingbare neiging productief te zijn, was Theo een tijdje geleden al begonnen met wat knutselwerk. Hij had wat ideetjes in zijn hoofd en omdat het, eenmaal achter de computer, super snel gedaan is wat aankopen te doen, moest hij wel aan de slag. Ik zag het met lede ogen aan. Het zoveelste plannetje om leuk…

Verder lezen

Leven in de hut

112 – Peuteren

De fietsjassen hangen voor de laatste keer dit jaar uit te wasemen aan het rek boven de kachel. Er zijn een paar laatste keren dit jaar maar geen paniek, morgen begint een nieuw jaar en gaat alles verder of er niks aan de hand is. Dat is er ook niet. Ik peuter de vingers van Marthe en Roger nog één…

Verder lezen

Leven in de hut

111 – Een onsje meer…

De winterblues heeft genadeloos toegeslagen. Donkere dagen. En zoveel regen dat het water alweer op de velden blijft liggen. Theo gaat knalhard door zijn rug net op het moment dat we de moed weer hebben gevonden om in de stal verder te gaan. Het is kommer en kwel en ik kan eerlijk gezegd niet zeggen dat ik elke dag de…

Verder lezen

Leven in de hut

110 – iaaaaa…

Voor mijn ezels had ik deze winter de hoop gevestigd op extra weides van Gilbert. Voor de broodnodige extra beweging en uiteraard voor de voedselvoorziening.  Met zijn vieren ploegen ze de weides hier om als waren het boeren in een trekker. Maar Gilbert heeft nog een verrassingsvoorstel. Een stuk land dat aan de andere kant van de heuvel tegenover ons…

Verder lezen

Leven in de hut

109 – Kwaaltjes…

Er staat een mannenstem op de telefoonbeantwoorder. Het wordt al snel duidelijk dat hij op zoek is naar mijn massage vaardigheden. Voor het hoe en wat speel ik het bericht nog eens een paar keer af. Ik snap het en ik weet ineens wie het is. Bijna anderhalf jaar geleden heb ik een Nederlandse vrouw gemasseerd die een paar dagen…

Verder lezen

Leven in de hut, Stal verbouwing

108 – Vitamientjes

Rode pepers. Heerlijk! Niet om zo te eten maar wat mij betreft mag elke maaltijd wel een beetje opgevoerd worden qua smaak. Ik sta er dan ook op dat ik in mijn moestuinbakken in elk geval een aantal rode peper planten heb. Cayenne en espelet. In tegenstelling tot de rest van alles wat ik er in gezet heb groeien de…

Verder lezen

Leven in de hut

107 – Beestjes

Een paar weken geleden stond de Nederlandse krant vol van de Franse bedwants. Inmiddels hoor ik er niks meer over dus het kan heel periodiek zijn. Eerst schrok ik wel even. In gedachten zag ik een plaag die zich wijd verbreid in allerhande matrassen zonder aanzien des verblijfs. In  mijn naïviteit zo dacht ik, denk ik er nooit aan om…

Verder lezen

Leven in de hut, Stal verbouwing

106 – Cavia’s

De reeën hebben de cloture kapot gemaakt! Roger probeert me ervan te overtuigen dat de electrische draad die de ezels binnen moet houden, volledig geruineerd is door de reeën. Het metaaldraad steekt aan alle kanten uit het kunststof gedeelte. Een grote kluwen helemaal in de knoop en in de war en vermengd met gras en zuring door een paar reeën…

Verder lezen