92 – Voorjaarsschoonmaak

Help mijn moeder komt! Een winter lang heeft het vuil en stof en haren zich kunnen nestelen in plekken die je niet ziet omdat het te donker is. Maar nu is het onontkoombaar. Ramen lappen, bank uitzuigen, bedden opmaken, doucheputje ontharen, terras schoonmaken, gordijnen uitwassen, noem het maar op. Er gaat een week voorbereiding in zitten dus verder ligt alles stil.

Ik zet Gilbert ook aan het werk op de weide van de andere buurman. Ik wil graag dat alles kort afgemaaid wordt. Gilbert snapt er niks van. Voor hem is het als vloeken in de kerk. Zo zonde om al dat sappige gras gewoon af te maaien en te laten verkommeren. Ik probeer hem al jaren uit te leggen dat ezels in tegenstelling to koeien zo min mogelijk moeten eten maar ik gun ze wel hun beweging. Tegen heug en meug begint hij er dan aan maar allengs wordt hij enthousiaster. Gilbert is gek op maaien en in de trekker zitten dus hij ragt over de steile hellingen om zoveel mogelijk brem en ander bossages tuig weg te snoeien. Ik ben er blij mee en de ezels ook. Ze moeten nog een weekje wachten voordat ik ze er op laat want ze zijn niet bepaald dun. De hele week verdringen ze zich voor het draadje maar ik ben onverbiddelijk. Pas op mijn verjaardag mogen ze er een paar uurtjes op. Ach, dan word je toch helemaal gelukkig als ze heerlijk kunnen raggen tussen de bosjes.
.
De vos komt zich op mijn verjaardag ook te goed doen aan taart. Daar zijn de buren iets minder blij mee. Ze waren vergeten de kippen ’s nachts op te sluiten en dan heeft de vos geen aanmoediging meer nodig. De hele ochtend dacht ik dat iemand voor mij een feestmaal aan het bereiden was maar het bleken de doodgebeten kippen te zijn die op het vuur gingen. In mijn naïeve onschuld vond ik dat wel een beetje zonde. De honden zouden er nog prima van kunnen eten leek me. Maar nee. Sylvie klakt met haar tong, schudt resoluut haar hoofd. Uh! uh! non non! wijst ze streng en beslist met een vinger. Zelden is ze zo stellig. De ziekte de ziekte! roept ze. In mijn hoofd probeer ik er een zin van te maken en een connectie te zoeken. Ondertussen blijft ze stellig met een vinger zwaaien. Er gaat bij mij een lichtje branden. Ach ja. Een vos kan hondsdolheid overbrengen. Eindelijk snap ik waarom die arme dieren alsnog op de brandstapel gaan en nergens meer voor dienen. Zo zonde. En in de vaart der volkeren en met bloedend hart voor het dierenleed in het algemeen schrijf ik een brief naar de Volkskrant.
.
Ik heb al een tijdje een idee en heb het idee nog niet eerder gehoord. Op het gevaar af dat het wordt geweigerd, genegeerd of lacherig wordt weggewuifd denk ik: niet geschoten is altijd mis en in een paar regels beschrijf ik mijn idee. Binnen een paar uur krijg ik antwoord dat mijn bericht geplaatst gaat worden. Ik val bijna van mijn stoel. Mijn zaadje gaat geplant worden en heus echt waar: de volgende dag sta ik tussen de ingezonden brieven. Ik ben nog even bang voor haatmail en dreigbrieven maar ik heb er niemand over gehoord. Eeuwige roem ga ik niet krijgen maar hierbij toch de link. (Even naar beneden scrollen. Het bericht heet “Afschrikken”.

5 antwoorden op “92 – Voorjaarsschoonmaak”

  1. Och arme, ik herken het enigszins. De 15e kwam er de familie op bezoek en dus moest ik vooraf stoffen, poetsen en stofzuigen. Gelukkig hoefde ik niet mijn hele omgeving te maaien, dat scheelde een hoop. Hoe dan ook, de lente is daar.
    Liefs Jouke 💋

  2. Veel plezier met mams. Ze vind de schone kamer vast fijn! Groetjes aan haar x

  3. Afschrikken: Gisteren op TV. er gaat restaurant geopend worden, waar je je eigen kip moet meenemen. Je moet helpen slachten, plukken enz. Als je dan nog trek hebt, krijg je je gebraden kippetje op je bord. Doel is, om consumenten in de supermarkt laten inzien
    en invoelen, wat de kip heeft moeten doorstaan, om keurig verpakt in het schap te liggen. hopelijk vergaat de trek.

  4. Met veel plezier gelezen dat ik niet de enige ben geweest die aan de GROTE schoonmaak moest omdat er ‘hoog bezoek’ komt…..waar ik me trouwens erg op verheug. Maar wat een werk zeg…… maaarrrrr dan zit je er toch ook weer netjes bij🧐🤩
    En leuk joh dat ingezonden stukje voor de krant…… weer een zaadje gelegd…..en alle bee(s)tjes helpen❤️❤️❤️❤️

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *