Waar is dat feestje? Hier is dat feestje! Marthe en Roger, de ouders van Gilbert en Sylvie, zijn dit jaar 70 jaar getrouwd. Geen sinicure. Hoewel voor hen een scheiding niet in het woordenboek staat, moet je toch ook maar oud genoeg worden. Respectievelijk 94 en 93. Dat moet gevierd worden.
Al een paar maanden geleden zijn we uitgenodigd en sinds die tijd gaat het over bijna niks anders. Er moet dan ook nog een heleboel gebeuren voordat de paso doble ingezet kan worden. De schuur naast het huis, normaal volgepropt met hooibalen, is aan renovatie toe. En niet zo’n beetje ook. Schoorvoetend wordt de hulp van de buren gevraagd en niet lang daarna staan Theo en Philippe zich een rsi arm te boren. De vloer wordt voorzien van nieuwe planken. Pas als die er in liggen wordt duidelijk dat er eigenlijk wel een auto op zou moeten kunnen staan. Dit is de opmaat voor nog tig adhoc bouw avonturen. Elke week komt er een nieuw plannetje bij. De voorkant moet afgesloten kunnen worden. Gelukkig hebben we een grote stapel doorzichtige golfplaten liggen en die zijn er uitermate geschikt voor. Vervolgens moet er toch ook maar een deur in en de details voor die deur worden daarna ook weer mondjesmaat gedeeld zodat het uiteindelijk knip en plakwerk wordt.
Roger verliest zichelf helemaal in het aanstaande feest. Elk gesprek is terug te voeren op gasten die uitgenodigd zijn, dingen die nog gedaan moeten worden, de cateraar die gereserveerd is en zo voorts en zo verder. Of Theo geen menu kaarten kan maken? Het creatieve brein gaat aan de slag met oude trouwfotoos en maakt er prachtige kunstwerkjes van in kleur. Elke keer als we weer wat hebben, laten we het maar zien. De voorpret is net zo, zo niet nóg belangrijker dan het hele feest zelf. Voor Marthe hoeft het inmiddels niet meer zo nodig. Die zit net zo lief stilletjes voor zich uit te zingen voor de haard. Alle hoofden moeten op tijd gekapt. Voor Marthe en Sylvie is het niet zo belangrijk. Volgens Gilbert is het ten slotte geen trouwerij maar welke vrouw wil nou niet in het nieuw en tien jaar jonger op haar eigen feestje verschijnen? Stiekem worden er toch uit een catalogus nieuwe kleren besteld, komt een nicht de haren knippen en zorg ik ervoor dat Marthe’s handen er niet uit zien alsof ze zo van het aardappelveld gerukt is.
Als buren slaan we de handen ineen om de boel te helpen versieren. Onze fantasie slaat na een paar borreltjes op hol en we tillen in gedachten die ouwe besjes hoog op stoelen gedragen dansend door de feestruimte met kroonluchters. We worden een paar dagen later tot de orde geroepen. Geen tralala! Het is tenslotte geen trouwerij. We binden teleurgesteld in. Ik bel de buuf af dat ze niet hoeft te komen helpen. Maar een paar dagen voor het feest , alsof het uit zijn eigen brein ontsproten is, geeft Gilbert aan dat er toch wel feest verlichting moet komen en toch óók een paar slingers en toch óók wat balonnen en ja, óók aan de weg wat balonnen. Ja ja… geen tralala. Voor de wat minder kitscherige decoratie wil Gilbert takken bamboe en riet in potten neerzetten op strategische plaatsen. Een mooi idee. Ik verheug me er al een tijdje op om die bamboe te kappen maar ik moet snel zijn want we verdringen ons als buren om mee te helpen en de dag voor het feest sta ik om negen uur al met Philippe in het bamboebos. Gechaperoneerd door mijn moeder, die voor de gelegenheid ook was afgereisd, anders zou men er nog kwaad van spreken. 
Kennelijk hebben die bamboe bosjes een slechte naam. Tafels en stoelen worden van de gemeente ter beschikking gesteld. Achteraf moet er toch een flinke som voor worden betaald. Heel vreemd want we zijn nog wel even bezig geweest om alles schoon te maken.
Het feest bleek een groot succes. Familie, buren en een paar vrienden vermaakten zich met elkaar. Het weer was stralend en iedereen was al dronken nog voor het voorgerecht. Gilbert straalde. Sylvie had de dag van haar leven. Roger genoot van de aandacht en Marthe… ik weet het niet. Ze viel niet in slaap, ik zag af en toe haar ogen oplichten en heel zachtjes neuriede ze van tralala..
Wat bijzonder, 70 jaar getrouwd!! Je moer het maar willen en halen wwwhhhaaa. Fijn dat het zo geslaagd was, het is ze gegund!
X Maris
Heerlijke feestzaal…😍 Dat is nog wel een feestje waard 😅 gefeliciteerd met jullie buurtjes
Het ziet er echt gezellig uit. Fijn, zulke lieve buurtjes.
Een late reactie op een later gelezen blog maar ik heb er van gesmuld. De stemming in je verhaal is uitbundig en vrolijk. Wat heerlijk dat oa Theo en jij daar zo bij betrokken waren en veel konden betekenen voor jullie lieve aardige buurtjes! Hoera voor het bruitspaar en de organisatoren!💐🌻💐🤗👍💪