Het is even geleden maar het leven draait natuurlijk gewoon verder. Na een maand van totale rust en vrijheid zijn we in februari weer aan de slag gegaan. Was ik eind December zo ongeveer een wrak van de stress en het harde werken, januari heeft dat goed gecompenseerd. Waar ik vroeger van de stress ging snoepen, eet ik tegenwoordig te weinig. Dus mijn broeken zaten wat los met de Kerst. Dat kwam goed uit. Het was tenslotte Kerst. Maar al gauw slopen er in al die rust wat calorierijke gewoontes in, die zo goed en met zoveel plezier in structuur gezet werden, dat ik bij het ontwaken al uitkeek naar de chocola in de middag. Je hebt het zo gauw niet door maar het ingevallen snoetje werd weer wat voller en voor ik het wist, pasten mijn broeken weer perfect. Niks mis mee. Maar zie die gewoontes er maar weer eens uit te slaan. Voor je het weet zit je op dieet. En dat is wel het laatste waar ik zin in heb. Het blijft echter een gevecht tegen niks. Want zodra ik die chocola moet laten liggen wil ik bij het ontwaken al chocola. Je weet bij voorbaat dat het feest gedoemd is te mislukken. Het enige dat helpt is stress. Veel werk en weinig tijd. Nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd want werk hebben we nu. Drie jongeren maken ons het leven zuur. En je gelooft het nooit, ze zijn allemaal op dieet. Maar ik ben natuurlijk niet achterlijk. Ik laat me door die sprinkhanen natuurlijk niet in de luren leggen. Ik weet wel hoe ik dat gezever over te dik en diëten aardig kan dwarsbomen: heerlijk en veel koken. “Neem nog wat, toe schep nog eens op, lekker een chocolaatje erbij, nog een koekje?” En ze zijn me toch zwak! Ik bedoel ik hoef niet eens aan te dringen. Elk pondje vliegt letterlijk door de mondjes.
Na een maand was de eerste sprinkhaan al uit haar broeken gegroeid. Lekker puh! Natuurlijk een goede reden om nieuwe kleding te kopen maar aan die grotere maat wil ze eigenlijk nog niet. Dus draagt ze nog steeds de oude broeken waar de ritsen niet meer van dicht kunnen en de benen door de modieuze gaten puilen. Ze loopt bijna wijdbeens omdat het zo strak zit. Nog een paar kilo en dan geeft ze wel toe. Dan moet ze wel.
Toen volgde een lapzwans. Een boom van een jongen die hier is om af te kicken. Van voren weet hij niet meer wat van achter normaal is. Dus het ene moment is hij op dieet en het volgende moment vreet hij je de oren van de kop. Dat fluctueert te veel dus daar hebben we regelmaat in gebracht: Gewoon altijd veel eten want veel is goed en goed is lekker. Sinds gisteren hebben we er een tweede sprinkhaan bij. Waar we eerder tutjes hadden die ik ook wel piglets noemde omdat ze mollig als biggen waren, zijn de nieuwe tutjes ware sprinkhanen. Graatje mager maar met een vertekend lichaamsbeeld. Ze is nog wat voorzichtig maar moet van de weeromstuit wel mee eten met de rest.
Eén van mijn dansdames is nogal in de Heer. Niks mis mee. Maar laatst vertelde ze over een dieet waarvoor je echt moet geloven. Het Genesis dieet. Ik wist niet dat het bestond, dacht dat ze een grapje maakte. Volgens haar was het de bedoeling dat je alleen maar eet, wat Adam en Eva ook aten. “Appels dus!” riep ik meteen ad rem. En dacht meteen: lekker makkelijk: appelmoes, appeltaart, gedroogde appeltjes, appelwijn, appel azijn, appelcider, calvados, het werd steeds lekkerder. Maar voordat ik me schuldig maakte aan heiligschennis en blasfemie moest ik dat eerst even checken bij een gelovige vriendin. Ik heb er net te weinig zicht op en ben zeker niet van plan het af of aan te vallen. Ik word er alleen een beetje lacherig van. Afijn die vriendin heeft wel meer aan haar hoofd dan mij van nutteloze informatie te voorzien dus google maar geraadpleegd. Al snel bleek dat de dansdame het bij het verkeerde eind had. Ze had de klok horen luiden maar was niet naar de klepel op zoek gegaan. In haar optiek waren Adam en Eva de eerste en enige wezens op aarde. Maar dat kan niet. Als Eva een appel at, moet de bloesem van de appelboom bevrucht zijn geweest. Dat kan niet anders dan door een bij gedaan zijn. En zo bleek bij nalezing dat er gerust vlees gegeten mag worden en vis ook. Het paradijs puilde uit van voedsel. Alleen suikerspinnen en chocolade bonbons moesten nog geschapen worden. He, jammer!
24-03-2011